Taktyka walki na dużych mapach

[Gustlik]

Bardzo fajnie to wygląda - tylko jedną rzecz bym zmienił - prędkości w węzłach w przedziale 20-40 węzłów.

W tym przedziale zawierała się (i nadal zawiera) większość prędkości okrętów wojennych, a przy tym
algorytmie, te dwadzieścia węzłów, to tylko dwa poziomy albo 6, albo 7 heksów.

To strasznie spłaszcza charakterystykę ruchu - tu bym się jednak wyłamał i zrobił co pięć węzłów.

[Rudel]

W zasadzie tabelka z prędkościami podanymi w węzłach jest praktycznie u nas zastosowana w efilu.  Zaś prędkości samolotów wydają się interesujące. Na dużych mapach jest to istotne.

[Gustlik]

W zasadzie tabelka z prędkościami podanymi w węzłach jest praktycznie u nas zastosowana w efilu

Nie, na pewno przeliczałem co 5 węzłów. 20-4, 25-5, 30-6, 35-7 - i.t.d.

Właśnie dlatego, że granica 30, a potem 35  węzłów wydaje mi się istotna. Nie bez
powodu cała literatura podaje 33 węzły Iowy jako element poważnej przewagi nad
Yamato (27).

Niszczyciele i krążowniki włoskie stawiane były jako przykład szybkich jednostek,
bo rozwijały 38-39 węzłów, podczas gdy przeciętny niszczyciel - ok 35.

 

[Waldzios]

Niestety oba rozwiązania nie są zbyt optymalne,
funkcja liniowa ze stałym krokiem daje ładnie zróżnicowane prędkości okrętów, ale powoduje że okręty o prędkości 20 węzłów i mniejszej są bardzo powolne (w porównaniu do równorzędnych jednostek lądowych);
natomiast funkcja wykładnicza dobrze skaluje się z jednostkami naziemnymi, ale zapewnia zbyt mało kroków (2 kroki w przedziale 20-35 węzłów)...;
Nie mam na razie pomysłu na pogodzenie tych dwóch kwestii.
W przypadku okrętów, zapewne najlepiej będzie pozostać przy obecnym rozwiązaniu...